Yâr diye delip geldin
Yemin sözlüm
Dağları...
Şu bağların
Bahçesi
Düğün oldu destane.
Doyamadan ayrıldın
Gurbet ettin
Yolları...
Aşkın son gün
Şafağı
Koynuma hicran doldu.
Kimlere verdin gidip
Yeşil gözlüm
Baharı...
Kâlbimin can
Nefesi
Kurudu bir efsane.
Bakmadın mı ardına
O çığlıkta
Kim vardı...?
Her sabahın
Akşamı
Ağlamakla kahroldu.
Ahmet Durgut
Kayıt Tarihi : 30.4.2022 18:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Durgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/30/ayrilik-uzaklari-yesil-gozlum.jpg)
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Yeşil gözlüm
Baharı...
Sevda...
Ayrılık...
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)