İki nokta arasındaki en yakın yerdeydik,
Bir ucunda ben diğerinde sen vardın.
Tahterevallide sallanan çocuklar gibi şendik..
Harlı düşlerle ısınırdı gecelerimiz,
Umuda mayalanırken un ufak yarınlar,
Geleceğe ışınlanırdı kesişsen doğrular.
Cetvelle çizilmişçesine ipince görünmez,
Birçok nokta daha gerekliydi belki
Çatışık kalplerde çokgen oluşturmak için.
Mesafelerimiz sonunda kırık çizgiydi artık
Ayrılık epey uzaklara düştü sanki.
Ölüm kol geziyor olsa da korkunun içinde,
Yılmadan dövüşmek gerekti yakın etmek için.
Tıpkı çözümsüz denklemlerin bilinmeyeni gibi,
Aşk sallanacaktı uçurum içinden.
Ve şiirlerim matem tutacaktı ardından,
Ağıtlar yakılacaktı kireç tutmaz odalardan.
Kayıt Tarihi : 22.10.2014 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/22/ayrilik-uzaklara-dustu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!