Ayrılık Üstüne... Şiiri - Mehmet Nuri Ersöz

Kurşundan duygular üstüne biner,
Vedâ şarkısıyla inerken perde.
Renk,şekil ve biçim sükuta döner,
Fasıllar hüzzama döndüğü yerde.
Kurşundan duygular üstüne biner,

Ayrılık,ayrılık bu kasdettiğim,
Nedense depremler hep beni vurur.
Fidanını gözlerine diktiğim,
Desteksiz ruhumu sallarda durur
Ayrılık,ayrılık bu kasdettiğim,

Hayâline sarp yolları aştığın,
Düşler bir yalanmış,zaman yalancı,
Düne kadar nefesi paylaştığın,
Yarınında en tanıdık yabancı.
Hayâline sarp yolları aştığın,

Hasreti sırtlamış, gönül sürgünde
Bir gurbetten ötekine taşınır.
Âşinası olmadığım yerlerde,
Elimden tutmazsan nasıl yaşanır?
Hasreti sırtlamış, gönül sürgünde

Bir iflâhsız kahır,bir ince sızı,
Nabzımın içinde atıp dururken,
Ateş böcekleri,çoban yıldızı,
Kimin gözlerinde yakalarım ben?
Bir iflâhsız kahır,bir ince sızı,

Gülüşünden ayrı,kokundan uzak,
Çiçeksiz baharlar,meyvesiz yazlar.
Gülüp- eğlenmeyi bir yana bırak,
Sensiz ağlamanın ne önemi var?
Gülüşünden ayrı,kokundan uzak,

Ayrılık,mevsimsiz esen fırtına,
Nerden geldiğini bilemediğim.
Ayrılık,acısını tanıdığımda,
Düşmanıma bile dilemediğim.
Ayrılık,mevsimsiz esen fırtına,

Bir kalp yangının orta yerinde,
Yetim edâsıyla gezinip durmak.
Bana kalan,ömrün bu son deminde,
Bir kulak çınlaması bekleyip durmak.
Bir kalp yangının orta yerinde,

Bu derin işkence,bu sinsi duygu,
Kimbilir nezaman bir son bulacak?
Benliğimi esir alan bu kaygı,
Birgün ölümüme sebep olacak.
Bu derin işkence,bu sinsi duygu,

Ayrılık,dilime yapışmış zehir,
Ayrılık,sabrımın son yoldaşıdır.
Boşuna dememiş Âzeri şair,
“Ayrılık, ölümün öz gardaşıdır”.
Ayrılık,dilime yapışmış zehir,

M.Nuri ERSÖZ
Erdemli.28/05/2009