Ayrıldım vatandan yanar içerim
Sıla sıla derde efkar açarım
Dağları araya soktum naçarım
Sudan çıkarmışım meğer balığı
Ben böyle bilmezdim bu ayrılığı
Yalnızım burada hem de çok yalnız
Bülbül dilli iken kaldım lisansız
Heyacan arama ümüdim cansız
Takıldım izlerim çarkı feleği
Ben böyle bilmezdim bu ayrılığı
Orda kaldı dostlarımın tamamı
Özlemek üstüne kurdum temamı
Kara bulutlara verdim semamı
Çöken karanlığın yok tek deliği
Ben böyle bilmezdim bu ayrılığı..
Ezanı duyamam çan sesleri var
Hasan diyen yoktur Jan sesleri var
Ne gardaş, ne emmi, can sesleri var...
İyice inceldi gönlün eleği
Ben böyle bilmezdim bu ayrılığı...
Sentezi bu yangın hep sürecek mi
Yoksa pişirmeden kavuracak mı
Ölmeden vatana yol varacak mı
Mevlam duyar elbet içli dileği
Ben böyle bilmezdim bu ayrılığı
16.8.1980 Almanya
Gültekin TogaKayıt Tarihi : 27.7.2007 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27 Yedi yıl önce yaşmış olduğum bu şiiri bır cok sıırler bırlıkte yırtmıştım aslında ama ezberimden hiç çıkmadı..Bu duygu bir kere yaşanır..Görüyorum kı hic sıcaklıgını kaybetmemis ufak degışıklıkle gönül dostlarımla paylaşıyorum
Kutluyorum sayin Sentezi.
Saygiyla...
TÜM YORUMLAR (29)