Ayrılık Travması Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Gidersen belkide hiç göremem sabahı.
Beni halden hale koyan bir zalimin ahı.

Geldi geçti beni vurdu ta içerden.
Hiç sızlamadı ben ayrılık şerti içerken.

Yar diye diye değerine değer katmıştım.
Alıp ta onu yüreğimin içine ekmiştim.

Ben giderken sanki çok sevinir gibiydi.
O gülmesi varya sanki beni öldürür gibiydi.

Öyle bir gittimki bir daha geri dönemem.
Yar ben öyleyimki ayrılıklara hiç gelemem.

Yatamadım bu gece yine sensiz sabahladım.
Umudumu sana değil kara topraklara bağladım.

Ölürsem eğer oturupta ardımdan sakın ağlama.
Ardımdan ne fatiha oku,ne de el sallama.

Beni rahat bırak artık ebedi uykuma dalayım.
Artık sen kendi dünyanda,ben kendi dünyamdayım.

Gelirsen mazarıma ne bir tas su.getir,nede bir çiçek.
Ben gittimya güzelim,artık ömrün güzel geçecek.