Sensizlik Arefesi Şiiri - Hasan Mert

Kulağım bugün acı bir ezgiyle kaplandı
Ayrılık nağmesi var, biraz titrek sesinde
Duyduğum her kelime bir ok gibi saplandı
Kalbim öldü, ruhumsa ölüm arefesinde

Yine de bir gizli sevinç hecesi ararım
Bir cümleden girerim, diğerinden çıkarım
Her harfin, her sesin altına tek tek bakarım
Her sözü yaralayan bu hicran güftesinde

Bedenim tıpkı bir ölünün bedeni gibi
Bilmedim öleceğim, sevdim her fani gibi
Kurbanını kovalayan azılı cani gibi
Ayrılığın nefesi ruhumun ensesinde

Umut yollarım çıkılmaz, sarp, bir yokuş sanki
Ölümden beter bir sondur bu, yok oluş sanki
Gökte uçmaya hasret, tutsak, garip kuş sanki
Bir mahkumum artık sensizliğin kafesinde