Ayrılık Tanımadı Yer Gök Deniz... Aradak ...

Bir masum ağlama sesiydi hayata gelişi....
Bir büyük gidişi olacaktı ağlatan bilirmiydi....
Bir sayı yoktu göz yaşında...
Rakamlara sığmazdı kalbi....
Oysa çarpım tablosu misali....
Hayatta mı çarpıldı çarpıldı...
Bir bölüm hikayesinin mi kahramanıydı...
Toplu yum dedi kendimde...
Toplanamamış ömrü misali...
Bir de eksildi yaşamdan...
Bir toplamın eksilişi misali...
Bu matematik dedi...
Uymadı yüreğime misali....
Bir denklemin kendini tartmaması misali....
Eşittiri karşıya geçirsek....
Aynadaki yine ben mi...
Gökle deniz arasına girdi yerin rengi...
Karışsanızda ben ayırırım misali...
Susuz kalma dedi deniz sen de tanı rengimden nefesimi....
Gök dedi bendeki nefesimi yağmurlarımdan çek...
Yaşayanların gözleri misali....
Kurak kalmasın acıların....
Yeşermeyide öğrenmeli....
Yerle gök..Gökle deniz....
Ne güzelde bilindiniz...
Arada anlatsanız...
Nerde kaldı yaşadığım Sevgileriniz....
Yağdı yağmurlar geldi bahar...
İşte dedi Doğadan eller...
Senden olan unutsada mezarına çiçekler...
Ben hep içimde yaşayan sana derlerim yeşilimi çiçeğimi....
Kışları karlar örterim üzerine...
İsterim sensiz yine üşüdüğümü bilmeni...
Yapraklar dökerim üzerine...
Derim bendeki gidişinin hüznü geçmedi....
Ve dedi ve ömürlük sadakat geçiçi bildiğin bende mi..