suskunladun
sessizliği kıskandıran
isyandın
Eylül e bayrak açan
fırtınaydın
Aralığa nispet yapan
Hani:
Mutlulukdan dem vururdu gözlerin
şimdi sarı kuru yapraklar gibi
sonbahara yolcuyuz artık
hiç ayrılmayacak sanırdım
adeta kelepçeydi ellerimde ellerin
tükenmez sevilerin yoksuluyuz artık
Gayrı olur mu ömrümde
hazandan başka bir mevsim
ayrılık tahtına oturunca rahatladı mı nefsin
yani değmeyecek mi artık nefesime nefesin
Kalemini kırdığın aşkın
mürekkebiyim artık
Kayıt Tarihi : 25.8.2008 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ayrılıklar olgunlaştırıyor insanı yada mazoşist kılıyor ruhlarımızı tam olarak anlamış değilim bir ara bunuda araştıracağımı sanıyorum
![Mehmet Ali Baş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/25/ayrilik-tahtinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!