Ayrılık Sonsuzluğumu Bilmiyor Sevgilim

-bir-

uzun yol şimdi yüreğim bilmiyorsun
saklanmış mektup bir katı sabır
ağır ağır ardından gittiğim

işte kentindeyim gülmüyorsun
caddelerde devriyeler palet izleri
seni bulup bulup yitirmeler

karanlığa kar gibi düşüyorsun
sarıldıkça ona geceleri
büzülüp kuş gibi üşüyorsun

-iki-

insanlık umutsuzken sevgilim
daha şiirler topluyorum sana
göğe ağan dal ucu şiirler

çocuklar seviyorum yanlış büyüyen
dillerine aykırı kimlikleriyle
midye içi inci çocuklar

ayrılık sonsuzluğumu bilmiyor sevgilim
ve hangi eksiği örter ki bitirmek
güne seninle başlamak istemiştim