Bembeyaz saçakların sallanıyor;
Çatı kenarları sokakların, ağaç budaklarında.
Ayrılık vakti yaklaşıyor
Daralıyor git gide yollar, daralıyor..
İşte beklediğin o an,
Son kez tutuşması alevin, uzanırken ellerimde.
Öyle bir zaman ki; yolcusu kalmasın,
Uzun soluklu vedalara küstüğümüz bu günlerde.
Sahi nasıl hecelenir ayrılık,
Daha incitici biçimde?
Ve değişik bir büyüsü var,
Ayrılıkların ıhlamur koktuğu bu mevsimde.
Seni tutacak bütün kelimeler ezberimde,
Ki; boğazımda düğümlenen bunlar olsa gerek.
Giderek kaybediyorsun..
Gitmek malubiyetidir gidenin,
Sen bunu iyi biliyorsun..
Kayıt Tarihi : 9.12.2013 19:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih İzmirli](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/09/ayrilik-sonbahar-da.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!