Ben ayrılığın oturduğu sokakta oturuyorum.
Kimseler çalmıyor kapımı.
Sanki daha da uzun burada geceler.
Geçmiyor zaman ve ben hiç uyumuyorum.
Yazılarla dolmuş duvarlar, bu sokakta;
Kimi ihanetin, kimi hasretin, kimi ise ayrılığın hikayesini anlatmış.
Ben duvara, duvar ise bana bakıyor.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta