Ben ayrılığın oturduğu sokakta oturuyorum.
Kimseler çalmıyor kapımı.
Sanki daha da uzun burada geceler.
Geçmiyor zaman ve ben hiç uyumuyorum.
Yazılarla dolmuş duvarlar, bu sokakta;
Kimi ihanetin, kimi hasretin, kimi ise ayrılığın hikayesini anlatmış.
Ben duvara, duvar ise bana bakıyor.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta