sedir ağaçlarının yeşil serinliği yüzünde
turuncu teninde deniz kabuklarının iyot kokusu
ne güzel esiyorsun sevgilim sevgilim
mora boyanıyor pencerelerin camı kapılar yeşile
okyanuslar ağzında senin şarkınla bölünür ikiye
sular seninle köpürür
her geçişinde titriyor yüreği zamanın
görklü rüzgârın esnetiyor dağların gerginliğini
ve yumuşatıyor sert kayaların yamacını
ne güzel gülüşün var sevgilim sevgilim
yaprak yaprak saçılışın var gönlümün odalarına
her gülüşün çiçeklendiriyor kalbimin bebeğini
haydi ellerimizi yakalım karanlıklardan geçerken
haydi suskunluğun kaş çatısını yıkalım
kimin sesi güzelse o konuştursun gecenin
yıldızlarını
ne güzel öpüyorsun sevgilim sevgilim
karanfillerin dudağından ay gülümsüyor
gümüşlenirken saçlarımın her teli karanlığa
duvarın arkasında geceye dudak büküp
ağlıyor ayrılık...
09022024
15:01
Kayıt Tarihi : 10.2.2024 00:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)