İçinde ayrılık geçen şiirlerin adını silip
Sayfaları koparıp yaktı tek tek
Her harfi anılarla birlikte kilitli tahta sandıkta
Ayrılık şiirlerine son bir bakışla veda
Gamlı saatleri unutup hatırlamayacak
Hüzünlü dizeler tozlu raflarda hapis
Kelimeler kendi halinde avare
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
