Bu acı yazmakla bitmiyor canım.
Artık ben sensizim bunu anladım.
O büyük sevgiye sahip çıkmadım.
Sebebi söylenmez buna yanarım.
Seni ben kendime helal saymıştım.
Bu yüzden bu kadar sana bağlandım.
Yazmakla bitmez ki benim bu acım.
Sen benim hayalim, tek varlığımdın.
Olmuyor denedim sensiz olmuyor.
Sebebi çok büyük geri dönülmüyor.
Dil sussa kalp dursa acım dinmiyor.
Bu dert beni öldürür kimse bilmiyor.
Dört duvar üstüme üstüme geliyor.
Nefesim tıkanmış inan çıkmıyor.
Gözlerimden kanlı yaşlar akıyor.
Durmuyor bu sızı bir an durmuyor.
Sigaram bitiyor diğeri yanıyor.
Çektikçe içime duman doluyor.
Sensiz hiçbir şeyin tadı olmuyor.
Geri dön demeye elim ermiyor.
Bedenim üşürken ellerim titriyor.
Kalemim yazarken kalbim duruyor.
Gözlerim ağlamaktan bir şey görmüyor.
Bu acı yazmakla hiç tükenmiyor.
Zaten gerçek sevenler buluşamazmış.
Bizimki en baştan imkansız aşkmış.
Herkes bizi sonunda kavuşur sanmış.
En acısı da severken ayrı kalmakmış.
Seviyorum derken ürkekti sesin.
Gözgöze gelince atardı rengin.
El ele tutarken titrerdi ellerin.
Sana hiç doymadan gittin sevgilim.
ÖZLEM'ini şimdi çekiyorum içimde.
Saklasam sana hiç belli etmesem de.
Ciğerim yanıyor ellerim kalbimde.
Her zaman, her an kalacaksın içimde.
Sessiz sessiz ağlıyorum ben ANAM.
O güçlü oğlun şimdi darmaduman.
Sesim de kısıldı halim perişan.
Çok ihtiyacım var yanımda ol her an.
(TURKALİ)
Şaban Yıldırım TaşkentKayıt Tarihi : 7.11.2012 14:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!