Ayrılık Serena Ayrılık Şiiri - Kamil Taş ...

Kahretsin! Aşk böyle bişey değildi
Bi türlü çıkar yol bulamadım, etraf sisliydi
Beni değil, ondan vazgeçeni seçmişti
Bu havayı tanıyorum, ölüm sessizliği

Unuttum artık, hatırlamıyorum dedim
Başkasıyla mutlu olmasını izledim
Şimdi, ben mi bunları hakettim?
Sadece senle, huzuru tatmak istedim

Sevdim,sevmedin
Bıraktım, dönmedin
Kalbimin içi yangın yeri
Ben bunları haketmedim

Şimdi git mutlu ol Serena
Onunla hayalindeki aşkı yaşa
Aldırdın mı? Sen hiç gözlerdeki yaşa
Aldırsaydın eğer,
Sana geldiğimde sarılırdın boynuma.

Savrulurum lodosa yakalanmış gemi gibi,
Kim kurtarır? Yönünü kaybetmiş yelkenliyi.
Ne anlatayım sana, sabahsız gecelerimi mi?
Sana giden zamana mı yanayım, kadehlere mi?

Acıdan doğan kalemim döküyor içini
Dert çekmeyen yazamazmış, iyi bi şiiri
O aşk gemisi yok artık, sığ sulara gitti
Geri de kalan ise sadece;
Çırpınan bi gencin, bağırış sesleri.

Ağlamak istiyorum ve de haykırmak
Senin umrunda değil, dimi Serena
En kötü şeymiş, yanlış kalbe aşık olmak
Kalbini aç zaten sen, her sarılana

Bi gün sevinç, ertesi gün gene hüzün
Çıkmaz sokağa girdim, garip bi paradoks
Eğer Seversem bidaha seni, beni öldürün
Halimden belki anlar, denizdeki yakamoz

Hüznüm, esir aldı mutluluğumu
Arayacaksın elbet, yokluğumu
O zaman beni bulamayacaksın,
Yalnız kalacaksın, korkma olur mu?

İçimde kalan, en ufak bi kırıntın yok artık
Kendi ellerinle bitirdin, sana olan hislerimi
Şuan tek duyduğum his, sadece pişmanlık
Meyve mi kopardın zaten, bırak köklerimi
Bırak ta Serena, faydalansın hak eden birileri.