Ayrılık Şehri Şiiri - Şair Yalçınkaya

sessizce bir ayrılık daha yaşandı
onlarca gitmeye tanıklık eden bu şehir de
şehir herseyini yitirdi
güneş terketti önce kuşlar da peşinden gitti

ölü aşkların kokusu hakimdi gökyüzüne
apartman dairesinin kapısı hızlıca kapandı
bir ayrılık hikayesi daha işte böyle başladı
mevsimde zaten ayrılıkların yanındaydı

severken de sevilirkende bencildi kadın
aşk kendini başka bir beden de kusursuzca sevmek derdi
onun için hayat kusursuzdu sanki
kendisi zaten hesapsızca sevilmişti

umutsuzca bir ''gitme'' karıstı geceye
adam son kez denedi ıslaktı gözleri
hesapsızca sevmişti şimdi kaybedemezdi
dinlemedi kadın giderkende bencildi

üzerine bahanelerini aldı kadın ve çıktı
her adımında bir kalpte yara açtı
arkasına hiç dönüp bakmadı
kadın giderkende bencildi

aşkın bittiği yerde yaşamak da gereksizdi
adam da kalmak istemedi
bir başka şehre bir başka aşka giderken kadın
adamın tercihi ise ebediyetti

mevsim bir ayrılık daha kazandı
şehir içinse biten bir aşk hikayesi
bitmek bu şehir in künyesine kazındı
başlamaksa bu şehre çok yabancıydı