Gökyüzünü alıp sırtıma getirdim sana
Yıldızlardan bir sepet yapıp sunarken
Gökkuşağı'ndan yürüyüp vardım yanına
Demir atıp fırtına yorgunu yüreğimi gözlerine
Bin bir renkli umutla açmak isterdim gönlümü sana
Yavaş yavaş çökerken gök kubbe üstüme
Fırtınalar kopar yüreğimde, gözlerindeki daveti görünce
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta