Gökyüzünü alıp sırtıma getirdim sana
Yıldızlardan bir sepet yapıp sunarken
Gökkuşağı'ndan yürüyüp vardım yanına
Demir atıp fırtına yorgunu yüreğimi gözlerine
Bin bir renkli umutla açmak isterdim gönlümü sana
Yavaş yavaş çökerken gök kubbe üstüme
Fırtınalar kopar yüreğimde, gözlerindeki daveti görünce
Kırk yıllık hatırana sayardım bir yudum telveni.
Bir ayrılık şarkısı söylerken yüreğim, ayrılmazdım senden
Göz yaşın olup akardım hep gözlerinden…
Kayıt Tarihi : 7.12.2015 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yavuzus](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/07/ayrilik-sarkisi-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!