Ben gurbeti babamdan, aşkı senden öğrendim,
Ayrılığı bilirim, çocuk yaşımdan beri.
Böyle olmasın diye, bilsen ne çok direndim,
Mümkün değilmiş meğer değiştirmek kaderi.
Sen hiç yaşamamışsın; gurbeti, aşkı henüz,
Nereden bileceksin, ayrılık sancısını,
Hele bir yaşa da gör, bu fırtına bu deniz,
Sevdiğinden ayırıp, nasıl yutar insanı.
Kasım 1987 / Ankara
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 14.11.2007 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)