Ayrılık Sabahı Şiiri - Selami Ateş

Uykusuz bir gecenin sabahında
Yanımda sen yine yoksun! ..
Başımda korkunç bir ağrı
Kalbimde ıstırap orkestrasının tükenmeyen nağmeleri
Diyorlar ki
Haydi sana uğurlar olsun!

Böyle sabahın uğuru olur mu bilmem?
Soldurduğun umutlarım yeşerir
Söndürdüğün ocağım gün olur tüter mi?

Yaşıyorum sensiz de
Buna yaşamak denirse
Gökle yerin arasında
Pusulasız bir seyyah...

Kalkıp yatağımdan yürüyorum pencereye
Bakıyorum dışarıya
Her şey yerli yerinde duruyor
Yıkılmamış dünya, hayret! ..

Oysa varlığı seninle tanımlardım ben
Sensiz, hayat biter, sanırdım...
Ama o ne?
Gözlerime inanamıyorum! ..
İşte insanlar dipdiri
Hepsi hayattalar, geziyorlar, dolaşıyorlar
Gülüyorlar, hatta kahkahalar atıyorlar
İşe bile gidiyorlar! ..
Öğrencilerse okul yolunda
Yine koşuyorlar zil sesine...
El ele yine sevgililer
Köşem pastanesinde
Birbirlerine
Ölünceye kadar ayrılmamak
Sözü veriyorlar! ..

Hemen aklıma sen geliyorsun
Hani sen de bana
Ölünceye kadar... demiştin ya
Sesin hala çınlıyor kulaklarımda.

Gözüme fotoğrafımız takılıyor
Hani el ele yanak yanağa
Kurtuluş parkında çektirdiğimiz...
Duruyor hala kapının yanında
Elinle astığın yerde...

Bir an, bana öyle geliyor ki
Sanki şu kapı açılacak
Ve ellerinde çiçeklerle
Sen içeri gireceksin! ..
Yine boynuma sarılıp
Seni seviyorum! .. diyeceksin.

Ama kapı açılmıyor,
Sen gelmiyorsun...
Bense
Donuk gözlerim kapıya çivili,
Kalakalmışım öylece...

Sokakta ani bir gürültü! ..

Silkinip pencereye dönüyorum
Yayaya çarpan bir araba...
Bağırışmalar, koşuşturmalar;
Kazazedenin çevresinde gereksiz bir abluka...
Gayri ihtiyari gülümsüyorum,
Düşünüyorum da
Hayat bütün canlılığıyla sürüyor
Siren sesleri
Bir ambulans geliyor
Yaralıyı bindiryorlar
Gereksiz abluka son buluyor
Ve sonra
Ambulans telaşla yürüyor.

Olup bitenden şaşkın etrafıma bakıyorum
Gözlerim her yerde seni arıyor
Seni, yani sürüp giden hayatı...
Ama sen hala yoksun
Yani hayat yok
Yani ben yokum! ..