Ayrılık Rüzgârı Şiiri - Cemalettin Turan

Ayrılık rüzgârı eserken serde
Vuslatın diyeti, hicrânmış annem.
Gölgeler uzarken, baktığım yerde
Vuslatın diyeti, hicrânmış annem.

Bağrıma inerken, ince bir sancı
Âşinâ olmuşun, sanma yabancı
Ben de bir yolcuyum, hasretim hancı
Vuslatın diyeti, hicrânmış annem.

Anladım ki mevsim, hazâna ermiş
Gurbetin hüznünü, gönlüme sermiş
Mevlâ’m her insana, fânî cân vermiş
Vuslatın diyeti, hicrânmış annem.

Umûda tutundum, bitmez hayâlim
Ân be ân özlemle, artar melâlim
Elbet bir gün gelir, olur visâlim
Vuslatın diyeti, hicrânmış annem.

Sen gibi cânânım, yok ki cihânda
Ben senden râzıyım, iki cihânda
Anarım ismini, cümle lisânda
Vuslatın diyeti, hicrânmış annem.

Hazânın renkleri, vurunca yüze
Durgunluk akseder, nemlenen göze
Var mıdır bir hâcet, başka bir söze
Vuslatın diyeti, hicrânmış annem.