Ayrılık Rüzgarı Şiiri - İshak Ceran

Yine tara o simsiyah saçlarını,
Dur toplama gönlümdeki kırıkları,
Ayıklama bana verdiğin kat kat acıları,
Bizim içinde esiyor ayrılık rüzgarı.

Kandırmaya yetti, beni o sinsi gülüşün,
Yükselişin gibi olamadı gözümden düşüşün,
Boşunaymış güzelim yerlerde sürünüşün,
Bizim içinde esiyor ayrılık rüzgarı.

Ben bu aşka canımı, kanımı verdim,
Sen acı ve ızdırap dışında ne verdin,
Birazcık kalp taşısaydın feryadımı bilirdin,
Bizim içinde esiyor ayrılık rüzgarı.

Şimdi gül bakalım güle biliyorsan,
Zaten sevmedin sevmemde diyorsan,
Bir fincanı bile doldurmaz ne kadar ağlasan,
Bizim içinde esiyor ayrılık rüzgarı.

Bir ateşi yakmak ne kadar kolaysa,
Sende o kadar klasiktin oysa,
Büyük zahmetle yaptığım yuvamda yıkılsa,
Bizim içinde esiyor ayrılık rüzgarı.

Hayatımda sana fiske bile atmadım,
Daha doğrusu sana hiç kıyamadım,
Ne kadar aptalmışım ki amacını anlamadım,
Bizim içinde esiyor ayrılık rüzgarı.

Sus sakın suçlama kendini,
Ben yanmışım zaten sende yakma kendini,
İshak oğlan derki senle buldum benliğimi,
Bizim içinde esiyor ayrılık rüzgarı.