Ayrılık Oyunu Şiiri - Mine Can

Takvimler dökülüyor birer birer dalından.
Zatürree’li akşamlarda sarılıyordum hasretine.
Sımsıcaktı ellerin fokurduyordum
Yüreğim demleniyordu sayende
Sonra ayrılık oyunu başlıyordu
Uyandığımda acımasız bir sabah kucaklıyordu tüm şefkatiyle
Kokun kalmamıştı, tenin duyumlarımda işlevsiz kalmıştı
Küçükken oynadığımız oyunlara benzemiyordu
Yokluğun acı veriyordu bu kez acı sen oluyordun
sen acı olduğun için seviyordum acıyı
Sen olmadığın için sevmek zorundaydım bıraktıklaırnı
Takvimler dökülüyor birer birer dalından.
Zatürree’li akşamlarda sarılıyordum hasretine.
Sımsıcaktı ellerin fokurduyordum
Yüreğim demleniyordu sayende
Sonra ayrılık oyunu başlıyordu
Uyandığımda acımasız bir sabah kucaklıyordu tüm şefkatiyle
Kokun kalmamıştı, tenin duyumlarımda işlevsiz kalmıştı
Çocukken oynadığım oyunlara benzemiyordu bu oyun
Düştüğümde acıyan dizimden daha çok acı veriyordu
Acı sen oluyordun, sen acı veriyordun
Sen olmadığın için bıraktıklarını, acıyı seviyordum...

Yıllardır sürsede ilk zamanlarda ki gibi acıtmıyor bu oyun
Git gide alışıyorum, her geçen gün acıyı biraz daha seviyorum
Acıyı sevdikçe seni unutuyor ama oyunu bitiremiyorum
Sen başlatmıştın ayrılık oyununu
Bitirmeni bekliyorum....

MiNeCaN&Berken_Ak