ayrılık olgunlaşmış birlikteliktir.
zamanlar
yorgun doğar emanet mekanlarda
göbeğini keserken kendi adının.
özerk zamanlara oynaşır
yaşamın olgunluklarında
yeni yaşamın hamlığının üzerine
ipeğimsi şalını örterek
ölümün geçiciliğinde
kırış kırış olunca yüzler
siluetler hep on yedi yaşındadır
anlarsın ki ayrılık
olgunlaşmış birlikteliktir.
hassas sözcükler sunulurken örtülü vedalara
vedalaşan bakışların dudak kenarındaki
jilet keskini derin tebessümleri görmez kimse.
bir sen bilirsin keskinliklerin derinliklerini
bir özlenen bilir hayatın nasıl tıraş edilip
yüz çizgilerinin bedel ödemiş yüz görümlüklerini.
değinemezsin geç kalınmışlıklarına.
dokunamazsın yanında tek başına götüreceğin
yaşanamamışlıklara.
isyan olmaz sana verilen emanet can
her şeyi kendi yaratmanın bilginliklerinde
sıyrılır korku sana iyice yaklaşmalarda
-al dersin emanetini yüreklice
benim ürettiğim emanetlerime dokunma.
yaşamın sır perdeleri
ard arda açıldıkça son ömür pencerende
ihmallerin ve yarım kalanların günışığı
güneşler dolusu yakıcılıklarda çöker
jilet keskini derin tebessümlerine.
herşeyi yaşadığını bilmezler
gözler kitaplığındaki kitaplarında,
senden uzun ömürlü gül kaplama
yaşlı masanda dolaşır.
altını çizdiğin satırlarda sana dair gizler aranır
güneşin kabuğunun birlikte soyuluşu unutularak.
ehil göndericinin sön sözleri
ağır gelir zamansız yitirmişliğe
hele toprak atımında üstüne
tebessümlerindeki keskin derinlik
hepten yiter gözlerde.
dalgalara teğet yürüyüşlerde
isteksiz alınan emanetin
gönüllü teslimiyetinden sonraki
yaratışların üzerinden kalkan
ipeğimsi örtünün altındaki
kutsanmış terminolojinin terimlerini
arar deprem bölgesinden.
Kayıt Tarihi : 20.1.2004 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!