Ayrılık Nasıl Yakışsın Sana

Ayrılık, Sevgilim

En ince yerinde şimdi sözün

Aklım ermez düşüncelere

Düşündüklerine

Umarsızca kalbimi delip geçmelerine

Bu girdap, bu sonsuz yalan, kahreden cümle eksikliklerine

Ayrılık! Sevgilim

En karanlık gecenin sabahı

Bir sonbahar gibi, dökülüyor yaprakları

Yüreğimin el değmemiş mahzenlerine

Bir kapı aralanıyor

Umudun gönlü yok, ayrılığın habercisi bu

Biliyorum…

Biliyorum, çünkü;

Adınla başlıyor kederin hüzün yüzü

Yüzün ki; güneşin gümüşlenen aynası

İçimin gökkuşağı sevinci

Sevgisiz,zamansız,mekansız,sensiz bir düş içinde

Gülüşünün bahar kokusu içtenliğinde

Dünya seninle mana buldu

Sendin mana, sendin anlam, kelamı sözün

Şimdi söyle?

Ayrılık nasıl yakışsın sana