Belki de sensin uzaklardaki gölge
Seni anımsatan bir hayaldir belki de
İçimde ürperti uyandıran bir endişesin
Hala kulaklarımda 'gitme' diyen sesin
Seninle ayrıldığımız rıhtımdaki dalgalar
Beyaz köpükleriyle seni yanımda arar
Her gece aynı rıhtımda yolunu gözler
O ürkek, masum, çocuksu ela gözler
Boğuyor beni rüyalarda sensiz güruhum
Tüy hafifliğiyle bedenim günahkar ruhum
Bu öfkeme kendi hesabıma hayret
Efkarlı binbir lanet üstüne lanet
İyot kokulu seherde menekşeler ağlar
Bülbülün aşkından güle sitemli bağlar
Beynimde birbirine inat gelişiyor duygular
Yırtık resimlerinle yarım kalmış uykular
Hatırladıkça beni öfkeden bir sitem yak
Bırak o sahte gülüşü ağlamana bak
Eski bir şarkı mırıldanırım yarım kalmış
Dudaklarımın arasında yüreğimi parçalamış
Bir gidiş gerekli bana sensiz uzaklara
Gayri bir son demeliyim senli anılara
Arkama dönemem sen gizlisin çığlıklarda
Sen gittin gideli hep korkudur bu bana
Yakarım gemileri sana dönmem ne çare
Küle dönsün bedenim eğer sendeyse çare
Kayıt Tarihi : 21.2.2007 19:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)