Ayrılık mı,ölüm mü? Şiiri - Ahmet Demirkapı

Ayrılık mı,ölüm mü?

Ölüm acı,
Ama bir kere...

Sevdiklerin vazife yapar,
Getirirler MUSALLAya,
Koyarlar mezara...
Sonra;
Hızlı hızlı örterler,
Toprağı üstüne.
GÖREV TAMAM...

Zaman zaman aklına gelir,
Bilirse! okur fatiha.

Güler eğlenir,
Yaşamaktan zevk almaya çalışır insan...
Ölen ölmüştür,
Kalan sahalar bizim...

Ya ayrılık...
Her gün ölmektir,
Bir kere değil.
Her gün ağlamaktır,
Yumruk,yumruk...
Her gün
Yüreğin dağlanması,
Boğazın düğümlenmesidir...
Her an
Yutkunmak,
Sanki ceviz yutuyormuşcasına...

Ayrılık,
Kalbin her atışında,
Kan değil
Göz yaşı pompalamasıdır.
Her nefeste
Ciğerlere düşen
Gözyaşıdır...

Aldığım nefes değil,
Ayrılıktır.
Yediğim yemek değil,
Hasrettir...

Sevdam karadır,
Umudum yok...
Kardaşlarım vazife yaptı,
Dönüşüm yok...

Gemileri yaktım.
Gururumu,
Ayaklar altına aldım.
Hayallerimi,
Ahirete yolladım.
Umudumu,
Bayramlara bağladım.

Çünkü ben;
Ölmedim...
Ayrıldım...
Sevgiliden,
Sevdiklerimden.

Ahmet Demirkapı
19.03.2001