gittin...
yokluğuna alışabildim belki
ama sesinin uzak yolların sonunda olması
acıtıyor içimi,
suskunluğun en buyuk silahındı,
suskunluğunla vurdun beni
ve gittin
dönmememek uzere
bir hatıra bırakmadan
aramadın
asıl acı olan
ve canımı acıtan
unutulmak...
şimdi soruyorum sana
ölum mu?
unutulmak mı?
Kayıt Tarihi : 23.2.2009 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!