Bu ayrılık mevsiminde
ne ışıltılı güneş bekliyorum
ne de lapa lapa kar
Sensizliğin gecelerinde
lacivert yağmurlar yağar pencereme
Yazdığım satırlar bir manifesto gibi
duruyor dudaklarında
Al onu fotoğrafımızın yanına
seninle benim arama koy
Hatta götür kendinle birlikte
evinin en yaraşır duvarına as
Söyle! Nerede aşkın kapısı?
Nerede adresi, var mıydı bahçesi?
Bahçesinde asılı beyaz çarşafların
arasında koşturan o çocuk nerde?
Söyle! Ben neydim, sen nesin?
Bu terk etme niye?
Giderken hiç olmazsa
yaralarımın sayısını azaltmak için
bana bir şans ver
Tut kalbimi, elindeki falçatan ile
bir an önce öldürerek onu,
yeni bir fırsat doğur hayatıma!
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!