Ayrılık Limanı Şiiri - Kadir Han

Hayat bazen öyle anlamsız gelir ki..
Yağmur damlaları üstüne üstüne gelirken;
Sırf onu hatırlatır diye,
Seni ıslatmasını istemezsin yağmurun..

Keşkelerle yanar bütün zerrelerin;
Her keşkede düşersin ayrı bir boşluğa..
Ama ayrılık gemisi işte..
Çoktan demir almıştır, son yolcusuyla..

Dalar gider gözlerin,
Umut denizinin, uçsuz buçaksız ufkuna..
İşte o an,
Yüreğine kazınmış anıları getirirsin hatrına..

Belki içini dökersin,
Belki yalnızlığını paylaşırsın yıldızlarla..
Belki de;
Kara bir bulutun, ağlayan yüreğiyle sönersin yana yana..

Rüzgarlara sorarsın onu;
Ama o,
Çoktan esip gitmiştir,
Hiç ummadığın bir anda...