Ayrılık Limanı Şiiri - Bilgehan Emirşanoğlu

Rıhtımda martı sesleriyle
Yarışan çığlıklarımızı
Aşığız diye haykırışlarımızı
Vapura binmeden önce
Yağan yağmura ve etrafta bakanlara
Aldırmadan dakikalarca öpüşmemizi
Sıkı sıkı sarılıp bizi koparacak veda için
Hıçkıra hıçkıra ağlamamızı
Denizin eşsiz maviliğini
Birbirimize elveda dediğimiz günü
Limanda ağlayarak kaldığını
Yıllar geçmiş olsa da
Unutamıyorum ve seni aklımdan çıkaramıyorum…

Her yıl geldiğim gibi yine geldim
Ayrılığımızın limanında martılara,
Yüreğimdeki, bitmeyen hasretten,
Bir parça koparıp attım
Yılların özlemini kanatlarına taktım
Buralar çok değişmiş martılar bile bir başka
Bu şehir! Sanki bizsiz mutsuzluğa yüz tutmuş
Sensiz bensiz tadı tuzu kalmamış...

Duydum ki buraya sende gelirmişsin ayrılığımızın gününde
Hiç karşılaşmadık yıllar bizi bizden almış
Savurmuş hazan yaprakları gibi kara kışa tutsak etmiş
Ben bu limanın adını ayrılık limanı koydum…

Bir sigara yaktım denizi ve dumanı beraber çektim içime
Deniz sen gibi kokuyor ne tuhaf sensiz bu rıhtım
Ayrılığın adını tarihi kazıdım bugün vapura
Katre katre akan gözyaşlarım bitmeyen aşkıma şahit olsun…

O ayrılığımızın günü vapura bir ceset bindi
O gündür yaşayan ölüyüm ben yârim
Hicran içimi yıllardır kor gibi yakıyor
Vuslata eremeden bir gün ruhuma okunacak (Fatiha)