AYRILIK (LİMAN)
Bir gemi kalkar bu limandan, başlar ayrılık,
Karadenizden ayrılır işte ayrılık,
Kimine hüzün, kimine sevinçtir ayrılık,
Lacivert boyalı süslü ayrılık.
Gece gündüzden ayrılmış, asla kavuşmaz.
Doğu-batı ayrılmış, nerede olsan buluşmaz.
Tohum topraktan ayrılmış, koca bir fidan.
Âdem (a.s.) cennetten ayrılmış kavuşmak için.
Bu dünyadan da gider insan, başlar ayrılık.
Orada eş, dost, akraba olmaz ayrılık.
Sonu vuslattır, son anın ayrılık.
Âşık maşukunu bulsa olmaz ayrılık…
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşık her zaman aşık sonradan aşık olunmaz
![Yunus Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/22/ayrilik-liman.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!