Ayrılık lekesi Şiiri - Hatice Kürklü

Ayrılık ağacıydı ıslanmış yağmurlarda
Yapraklarımı döke döke kimliksiz kaldı
Nerede yanıldı nerede dağıldı
Güz bahçelerinde gazel gibi savruldu

Ayrılık lekesi bulaştı
Yarasında izi kaldı…
Silinmedi

Büyüdü..imgelerle yangını
Asi ve hırçın
Tayfunlara karıştı

Şiir koydu ceplerine
Delik deşik anılarla avundu
Titreşti sesi buğdayların gölgesinde
Yüzünü dağladı yüreğini kavurdu

Ayrılığın lekesi bulaştı
Terinin damlasına…
Kurumadı

İki ucu keskin bıçak
Tıpkı sevilen
Sedefkâr ömür
Tıpkı seven

Başında bir sarhoşluk meyli meysiz
Lokman olmuş yitik gecelerin tutsağında
Örselenmiş bakışları bıkkın çaresiz
Çıt çıkmayan karlı karsız dağ doruklarında

Ayrılığın lekesi bulaştı
Yürek sılasına
Kavuşamadı

Eğdi kaşlarını
Camların buğusuna yazdı
Aşkı nedir solduran?