Belki bir gün ayrılacağız,
Küllenecek düşlerimiz,
İrkileceksin adım anıldığında,
Nemlenmeyecek artık gözlerin
Ve cızlamayacak yüreğin eskisi gibi,
Kim bilir?
Ama olsun sevgilim;
Sen yine de sarıl bana.
Ölüm korkusuyla ömür mü geçermiş?
Sen o güzel kafanı böyle şeylerle yorma!
Kayıt Tarihi : 29.1.2025 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir gün ayrılık vakti geleceği endişesi ile aşkı korku içinde yaşamak ilhamından hareketle kaleme alınmıştır. Şair, sonu ayrılık da olsa, aşkın korkusuzca yaşanması gerektiğini düşünmektedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!