yine sevdiklerimden ayrılıyorum
gözümde yaşlar tane tane
yüreğimde bitmeyen yaslar
içimde bitmez tükenmez arzular
yine uzaklara,yine gurbet sancıları çekmeye gidiyorum
yol göründü artık yavaş yavaş gdiyorum
bir pazar günü Ankara şehirler arası terminalinden
13:00 otobüsüne binip süzülerek gidiyorum işte
hemde sevdiklerimi bırakarak
sevdamı bırakarak gidiyorum
artık vedalara zamansız diyorum
ya geride kalan yaşlı gözler
titreyen eller,hıçkıran sesler
ya o,ağıtlar bitmek bilmeyen
haykırmalar,bi o kadarda gamlı yaslar
oturdum koltuğuma, cam kenarında
başımı yastığa koymuş ağlıyorum
derinden derine,gizli,gizli
otobüsün şoförü kadar suskun
bi okadarda deliyim hostesler gibi
sevdamdan nazlı yardan ayrıldım
ayrılığın sonu yalnızlık
karlı dağlar aşsakta,buzlu yollar geçsekte
unutamam sizleri
unutamadığım sevdam gibi....
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 23:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!