Ayrılık kokan mevsimler ben düşürüyor acılardan yaprak yaprak
Bilmiyorumki ne yapılır aşksızlıkta, onsuzlukta ve sonsuzlukta
Erteliyorum baharlarımı
Yokki gözleri, eritsin soğuklarımı…..
Ben yine bir şiir yazarım adına ve kokuna,
Mısralar bile aşık olur, zil zurna sana,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Ayrılığın acısı mısralarında dolaşmış..soğuyan kalbin atışları şiirlerine ayna tutmuş...harfler isyanda....sen yazmaktasın ve yazmaya devam etmelisin..Çünkü bu kalem seni bırakmaz , sen bırakmadıkça sevgili dostum....
İmgelemeler yoğun...duygular derin..yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta