Ayrılık kokan mevsimler ben düşürüyor acılardan yaprak yaprak
Bilmiyorumki ne yapılır aşksızlıkta, onsuzlukta ve sonsuzlukta
Erteliyorum baharlarımı
Yokki gözleri, eritsin soğuklarımı…..
Ben yine bir şiir yazarım adına ve kokuna,
Mısralar bile aşık olur, zil zurna sana,
Beni ancak şairliğim taşır yorgun sabaha
Düşmüyorki yeşil gözlerin artık soluma…
Şiirlerime açtığın yaralarda arıyormusun sende bizi
Çünkü artık şiirlerim sadece aşk kesiği
Ben çoktan öğrendim geceymiş acının rengi
Senden gidişlerimi bile kıskanır, başkalarının gelişleri…
Kayıt Tarihi : 20.1.2012 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Aşantoğrul](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/20/ayrilik-kokan-mevsimler-ben-dusuruyor-acilardan-yaprak-yaprak.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)