Ayrılık kanunu Şiiri - Adem Balcı

saklıyorum hani o akşam
elimden ansızın çekip
almak isteyipte
kopardığın resmini
benden ayrılıp yalnızlık
koymuştun ismimi

bakıyorum şu an
elimdeki resmine
anamın sana olan
bedduasını duyuyorum
sana diyor
nasıl kıydın yiğidime

seni düşünüyorum
göçmen kuşlar gibi
gittiğini
bilmiyordun gözlerimden
akan yaşların
seni hala sevdiğini

şikayet etmeseydin
beni ayrılık kanununa
hala düşünüyorum
ak düşmüş saçlarıma

duygularım sank kinlenmişti
gözlerimden yaşlar sağnak
sağnak yağıyordu
nisan yağmurları gibi
dudaklarım sevmiyorum
diye haykırıyordu artık

artık senden adım
adım uzaklaşıyordum
kendi halime ve yapayalnız
ben artık yapayalnızdım
kimsesiz
yetim bir çocuk gibi

akan gözyaşlarımı
kirli gömleğime silerken
saçlarımada sanki
lapa lapa kar yağıyordu
gönül kapımı gıcırdatarak
odama girdim
bitkin bitap yere düşerken
sendeledim kaderime
tutunmaya çalıştım

artık ıssız oda
ıssız odada hatıra
defteri tozlanmış küçük rafta
açtım baktım içine
diyorduki
yazık oldu bu aşka