Ayrılık I Şiiri - Veysel Çakır

Sen değil misin beni böyle ağlatan?
Sen değil misin ayrılık, beni dertlere salan?
Zaman geçti,bitiyor, sen neden bitmiyorsun?
Sonum geldi gelecek,söyle ne ediyorsun?

Davet mi ettim seni,gelip kendin kuruldun.
Neyim cezp etti seni,bana neden vuruldun.
Kimseler aramadı, çünkü benden soruldun.
San ki benim ikizim, babamın çocuğuydun.

Ak düştü saçlarıma,sana bir şey olmadı.
Bir yol kurtulup senden,gönlüm huzur bulmadı.
Gözlerim sevgiliye doyasıya bakmadı.
Canım diye sevdiğim,senden yüz bulamadı.

Saymakla bitmiyor ki,senin bunca hünerin.
Büyük maharetisin,bana kahpe feleğin.
Zerre kadar yok inan,sence büyük değerin.
Eğer büyük olsaydın, bükülür mü bileğim.

Hadi git,git de biraz huzur bulayım.
Ne olursun Allah aşkına, biraz nefes alayım.
Özlenecek gibiysen seni arar sorarım.
Ateşe döndü hasret, yarime kavuşayım.