Ayrılık Hasreti Şiiri - Feyzullah Seçkin

Ayrılık hasreti zulüm getirdi,
Gurbet ateşinde yandım nara ben.
Hasretliğin derdi cana yetirdi,
Şu geniş dünyada daldım dara ben.

Gurbete gelmişim sılam aralı,
Yaman ayrılıktan gönlüm yaralı.
Düğünler bayramlar gelir karalı,
Yazıldım kadere bahtı kara ben.

Gün ağarıp gelir Sivas elinden,
Sızlar yaralarım seher yelinden.
Dertli dertli öten sazın telinden,
Ölür de giderim gönlü yara ben.

Akşam vakti garip gönül yastadır,
Özlerim de ciğer parem hastadır.
Buna Hak neylesin hata nâstadır,*
Ağustos ayında bastım kara ben.

Eşimi dostumu söyler anarım,
Yüreğime ateş düşer yanarım.
Bulanık sulardan içer kanarım,
Umarsız sarıldım ağı mara ben.

Feyzi'yim dönüştüm ateşten küle,
Beklerim ki felek yüzüme güle.
Gönül tutulunca bir gonca güle,
Bülbül gibi düştüm ahü zara ben.

23 Nisan 09 / Ank.
-------------
*nâs: insanlar
-------------
(Ozan Feyzi)