Ayrılık Hasreti Şiiri - Ferahmiz Ceylan

Gurbet elin hasretini, kahrını,
Çeken bilir, çekmeyenler ne bilir.
Ayrılık elinden, dolu kadehi,
İçen bilir, içmeyenler ne bilir.

Aşk ateşi yakar, gönül sacını,
Arasan da bulamazsın suçunu,
Dost elinden, ayrılığın tacını,
Giyen bilir, giymeyenler ne bilir.

Yuvası dağılan garip, kuş gibi,
Geçti ömrüm, hayal gibi düş gibi,
Kar yağar başıma, sanki kış gibi,
Gören bilir, görmeyenler ne bilir.

Ayrı düştüm, vatanımdan ilimden,
Kurtulaydım, şu gurbetin zulmünden,
Gönül bahçesinin gonca gülünden,
Deren bilir, dermeyenler ne bilir.

Karlı dağlar, karın ne zaman kalkar,
Yavuklusu olan, yollara bakar,
Gözlerimin yaşı, sel gibi akar,
Silen bilir, silmeyenler ne bilir.

CEYLANİ der, şu dağların ardını,
Çeken bilir ayrılığın derdini,
Mülk edindim, şu gurbetin yurdunu,
Konan bilir, konmayanlar ne bilir.