Ayrılık, Hasret, Hüzün Şiiri - Ömer Liman

Sararmış yapraklardan,
Toparlanmış varlığım,
Hüzün dolu bir Ekim sabahı,
Güneşin küsüp,
Karanlık yorganına sarıldığı,
Bir akşam,
Çığlıklarım,
Anadolunun ücra bir köy evinde,
Çınlatmış tavanları,
Muştu olmuş anneme,
Babama mutluluk.

Gam toprağı ile yoğrulmuş,
Dermiş bilgeler,
Mayamız.

Gark olmuşum hüzne,
Hayat denizinde,
Talih dehlizlerinde,

Hüznü sevmiş,
Hüznü yaşamışım,
Hüznü özlemişim,
Varlığımın en değerli
Parçası gibi.

Hayat,
Ayrılık, hasret, hüzün
Üçgeni değilmi zaten,
Yaşarken zevk almakmış
Mutluluk,
Bu üç kurnalı çeşmeden
Tatmak.

Yüce Tanrı bizi,
O yüzden kovmamışmı
Uçmaktan,
Ayrılığın, hasretin hüznün
Kollarına,
Vüslatı idrak için.