Güneşin doğmamak için ısrar ettiği bir günde
Saatin hep yerinde durduğu bir dilimde
Sensizliğin kuytu bir köşesinde
Ayrılık hapsindeyim.
Diz çöksem kadere,eder mi aman
Tuz bassam üzerine,kanar mı yaram
Sen bu şehirden gittiğin zaman
Ayrılık hapsindeyim.
Daldaki son yaprak dökülünce
Gökyüzü karanlığa bürününce
Gözünden iki damla yaş düşünce
Ayrılık hapsindeyim...
Kayıt Tarihi : 28.6.2020 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!