Ayrılık Hanı Şiiri - Birkan Demirci

Ayrılık hanında solan bir nefes,
Gönül misali kuş olur uçar heves.
Sanki sebepsiz bir dert gelir, kalır,
Felek ki her an yürekte bir kafes.

Ne yel savurur, ne bahar geri döner,
Gönül ki susar, ayrılıkta söner.
Misal ki ömür, bir hayalden ibaret,
Sebepsiz elem, gönülde hep döner.

Bir han ki içi karanlık, iz dolu,
Her köşesinde ayrılığın yolu.
Kuş misali uçar gider her umut,
Kalan bir nefes, o da yarım solukluk.