Ayrılık Hâli Şiiri - Kenan Çarboğa

Sensizlikte yokuş tırmanır zaman
Bir lahza bin asır olur aniden
Saatler iç savaş yaşar içinde
Yarınları sokar sinsice akrep
Yelkovan şuursuz döner geçmişe

Sensizlikte başlar en büyük yasım
Üstümden çıkarmam karanlıkları
Güneşe nefretim artar gittikçe
Gözyaşı dökerim gözbebeğine
Söndürürüm dünyamdaki ışığı

Sensizlikte titrer sabi duygular
Uyuşur ilkönce parmak uçları
Elini arzular ısınmak için
Kangren eder bu nafile istek
insafsız bir cerrah keser elini

Sensizlikte artık yarım yamalak
Ağır aksak bir hayatı yaşarım
Aklımı oyuncak eder yetimler
Sesimi çıkarmam susarım yalnız
Halaya dururum gölgelerimle