Gecenin kalbine yağmurlar yağar.
Hayaller belirir buğulu camda.
Hayat memesinden ruhlar gam sağar.
Tüm umutlar kalır meçhul zamanda.
Minicik engeller birer dağ olur.
Kaç sefil aşığı sürgüne yollar.
Kalmaz sevinç ve ümitler kaybolur.
Rıhtımda sallanır mecalsiz kollar.
Hüzünlü haliyle memleketinden,
Seveni ayrılık nereye iter?
Varlığı sevdası kendi etinden,
Dermansız vücudu boncuk boncuk ter...
Bela eser bulanır kederle her yer.
Bir sevdayı kabre taşımak için,
Dönecektir giden tüm sevgililer;
Bir ‘mişli’ zamanı yaşamak için.
Temmuz 1997
Amasya
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!