Ayrılık Gülü Şiiri - Özlem Şengül

Hayat namlunun ucunda,
Bir tetiğe bakar gözlerim.
Bir nefeslik ömrümün sah damarı senin elinde,
Senin gözlerin günesimin simsiyah sessizliği.
Ve senin ellerinde ömrümün hain gamzesi.
Günahların dizili boynunda,
Cezası yalnızlık yaşamanın yolunda.
Sabahların yoldaşlığı biter gecenin koynunda
Sesin çığlık olur
Nafile!
Duyuramazsın isyanlarını
Kendi ellerinle yakarsın baharlarını.
Hazanlarda yaşatırsın
Hasretlik gözyaşlarını.
Ve tükenirse yüreklerde sevdamız,
Bil ki yağmaz olur yaz yağmurlarımız.
Adım yazılıdır her ayrılıpın sarkısında,
Sözleri yakar günbegün umutları
Özlemek değil midir bunu adını?
Dinlesende bıkmadan defalarca
Unutmamak için özlersin inadına.
Alışırsın birgün hayatın zorluklarına
Sayarsın günleri zamana meydan okurcasına
Ve bitersin birgün sende
Ölen ayrılık gülünün uğruna.