Ayrılık gelip yerleşmeden, sen git yüreğimden...
Koynunda yürüdüğün yolların, iyi sarıl boynuna,
Sarıl ki; dönüşü olmasın gidişinin...
Giderken dağılan yüreğimden topla yüreğinin parçalarını,
Gerekirse süpür yüreğimde kalan tüm 'yürek' tozların;
Ama ardında sana dair bir iz bırakma bende...
Durma şimdi;
Ayrılık cümleleri yağmur damlası gibi ıslatırken kurumuş dudaklarını,
'Git'...
Hüzün gelip yerleşmeden gözlerimize,
Gözyaşlarıyla ıslanmadan bedenlerimiz;
Zorlaştırmadan ayrılsın ellerimiz...
İyi hallerini yitirmeden ilişkimizin,
Sevgimizi kefenlemeden 'git' şimdi...
Gittiğin şehirlerde,
Tuttuğun yabancı elleri bırakma hiç...
Bırakma sıkıca tut ki;
Dönüşü olmasın gidişinin...
Pişmanlık sarmasın seni...
Tüm mutluluklar senin olsun;
Bütün yanlızlıklar benim!
Acılar bana kalsın,
Sevinçler, senin olsun...
Hadi! Hadi git şimdi...
Ayrılık gelip yerleşmeden, sen git yüreğimden...
Kayıt Tarihi : 1.9.2012 15:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!