Ayrılık eşittir yaşama

Bir çaresizliğin ilk günleridir ayrılık
Dünyanın merkezine terk edilmiş
Evinden koparılmış bir bebek sessizliği
Öyle çaresiz, kimsesiz, muhtaç
İçinde böyle büyük sevgi olan dünyada
Ayrılık eştir yaşama
Çaresizlik bizdik
Bilmecelere yenildik
Olanları hiç düşünemedik.
Yok, sevmiyor bir taraf diğerini
Kim katlanıyorsa aşka o kaybediyor bu hayatta Yok, duymuyor bir taraf diğerini
Ayakları geri giden pişmanlıkla
Kalan olasılıkla yaşıyor bu zamanda
Hala inanan var mutlu sonlara
Şu rezalet dünyada.