Ayrılık Destanı Şiiri - Samettin Şenkaya

AYRILIK DESTANI

Daha ben gitmeden, gelecek belli
Her şey size kalsın, almaz giderim
Çok çetin dümenler, dönecek belli
Cami sizin olsun, varmaz giderim.

Vekil Vedat Hoca, lojmanı sorar
Oturabilmenin, yolunu arar
Olanca ateşi, içime koyar
Lojman size kalsın, kalmaz giderim.

Mahallem sağ olsun, yanımda durdu
Cami cemaatim, aradı sordu
Döndürmek için de, kafayı yordu
Mah(a)le sizi sorsun, sormaz giderim.

Türlü dedikodu, canımı yaktı
Beni tanımayan, bu söze baktı
Göz değil ciğerden, kanlı yaş aktı
Afşin sizi bilsin, bilmez giderim.

Yaptıkları zulüm, bunu bilmezler
İftiraya kanar, eve gelmezler
Bir kerecik olsun, yüze gülmezler
Zulüm size dönsün, dönmez giderim.

Bir yıl oldu açık, benzi soldurdu
Türlü yaraları, içe doldurdu
Sabır ilacında, derman buldurdu
Acım beni görsün, sarmaz giderim.

Canlıya cansıza, emek vermiştim
Sevabını Rabbim, verir demiştim
Ektiğini insan, biçer demiştim
Verdiğim emeğe, yanmaz giderim.

İzzeti nefsimle, görev yapardım
Söz duymayı büyük, utanç sayardım
Şerefli adamsın, sözü duyardım
Dönüp te ardıma bakmaz giderim.

Böyle bir ayrılık, dili bağlıyor
Suçsuz iken ihraç, ciğer dağlıyor
Çektiğim acıya, duyan ağlıyor
Dağlanmış ciğeri, yakmaz giderim.

Yas tutup ta sevap, gitsin istemem
Çilemle dostluğum, bitsin istemem
Kazancım elimden, gitsin istemem
Çileme yasımı, tutmaz giderim.

Gülmeyi unuttum, bir yıl olacak
Vücudum çaresiz, dertle dolacak
İçimde yeşeren, güller solacak
Etrafa gülücük, atmaz giderim.

Vatan evladıyken, hain ettiler
Bir gecede buna, karar verdiler
Suçumuz ne dedik? Terör dediler(!)
Bir gececik olsun, yatmaz giderim.

Düşünce bilinir, dost ile düşman
Ucuzca satarlar, mücevher olsan
Tanımasaydık der, olurlar pişman
Dostumu düşmana, satmaz giderim.

Yalanla masuma, tuzak kurdular
Mayası bozulmuş, sıfat buldular
Kancıkça arkadan, gelip vurdular
İftira atanı, görmez giderim.

Bahçemde gülleri, göremez oldum
Susadılar suyu, veremez oldum
Ayrı düştüm sizden, deremez oldum
Tomurcuk gülleri, dermez giderim.

Şeref katsayısı düşük olana
Üç günlük dünyanın, kulu olana
Beş para etmeze tabi olana
Ne diyeceğimi, bilmez giderim.

Ayağıyın altı, cennettir bana
Hayır duaların, nimettir cana
Yavrusun gitmesi,zulmettir ona
Anama ağlarım, gülmez giderim.

Sizi de anladım, acılı günde
Terk ettiniz beni, kara günümde
Selam vermem ayıp, ilk gördüğümde
Namert dosta selam, vermez giderim.

Gelmek istesem de, gelemem gayrı
Tükettiniz beni, kalamam gayrı
Sizin olsun Afşin, duramam gayrı
Düğün ölüm hariç, gelmez giderim.

Kul Sami acıyla, söyledi sözü
Dert ile gam ile, yandırdı özü
Çağlayan misali, akıttı gözü
Akan gözyaşımı, silmez giderim.

SAMETTİN ŞENKAYA
(KUL SAMİ)